مقایسه نتایج تحلیل تونل های دوقلوی مترو با نرم افزار های تفاضل محدود و المان محدود و تطبیق با داده های واقعی خط یک متروی تبریز

نیاز به احداث شبکه حمل و نقل عمومی، حفظ محیط زیست و هزینه زیاد تامین زمین در مناطق شهری، تقاضا برای استفاده از تونل برای حمل ونقل را افزایش داده است. احداث تونل در مناطق شهری به سادگی فضاهای غیر مسکونی نیست. احداث تونل های سطحی، در نواحی متراکم و پرازدحام شهری با موانع و مشکلاتی روبرو می شود که یکی از آن ها مسئله نشست است. تونل های مترو عموما در عمق 20 متری و در محیط های آبرفتی حفر می شوند که وجود سازه های فوقانی، حفر و نگهداری و پیش بینی رفتار زمین را دشوار می کند. در تحقیق حاضر، ابتدا تحلیل پایداری و بررسی میزان نشست با استفاده از روش های تجربی، راه حل های تحلیلی و روش های عددی، مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، میزان نشست تونل های قطعه 6 خط 1 قطار شهری تبریز و حومه که با روش natm حفاری می شود، با استفاده از نرم افزار flac2d تحلیل شده و مقدار نشست سطح زمین با نتایج حاصل از نرم افزار plaxis و مقادیر واقعی مقایسه شده است.